Στην ορεινή τοποθεσία του Κάστρου έβοσκε τα πρόβατα του το β’ μισό του 190υ αιώνα ο κτηνοτρόφος Δημήτριος Τσούκος. Την ίδια εποχή είχαν αναπτύξει δράση στην περιοχή οι κλέφτες Καραβάνας και Καλτσής,που η καταγωγή τους ήταν από τα γειτονικά χωριά.Πολλές φορές οι κλέφτες επισκέπτονταν τη στάνη του Τσούκου και του ζητούσαν ψωμοτύρι.Το στρατιωτικό απόσπασμα της Πελασγίας,όταν πληροφορήθηκε τις σχέσεις του με τους κλέφτες προσπάθησε επανειλημμένα να πείσει τον Τσούκο να φανερώσει το κρησφύγετο τους,χωρίς όμως αποτέλεσμα.Επειδή οι κλέφτες  συνέχιζαν τη δράση τους,το στρατιωτικό απόσπασμα αποφάσισε να βάλει τέρμα σ αυτήν την ενοχλητική κατάσταση.Μια μέρα οι στρατιώτες,αφού συνέλαβαν το Δημήτριο Τσούκο,τον απείλησαν ότι θα τον σκοτώσουν.Κάτω από πιέσεις και φοβερές απειλές αναγκάστηκε ν αποκαλύψει το μέρος όπου κρύβονταν οι ληστές.Τότε οι στρατιώτες κυνήγησαν τους κλέφτες και σκότωσαν τον Καλτσή,ενώ ο Καραβάνας ξέφυγε.Το κεφάλι του Καλτσή λέγεται ότι το έφεραν στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης και το είχαν για ένα διάστημα σε δημόσια θέα.Το κοίλο μέρος όπου σκοτώθηκε ο κλέφτης,ονομάστηκε από τότε Λάκκα Καλτσή.Την ονομασία αυτή έχει μέχρι σήμερα η τοποθεσία,ενώ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοι την αναφέρουν με δυο ονόματα : “Στον Καραβάνα” ή “Λάκκα Καλτσή”.